Beton Als Structuur Flex – ConCrete is een bouwstof die wordt gemengd als een dispersie onder toevoeging van vloeistof uit een bindmiddel en aggregaten. Het uitgeharde beton wordt in sommige contexten ook wel kunststeen genoemd.
Normaal beton bevat cement als bindmiddel en aggregaat als aggregaat. Het toegevoegde water start het chemische hardingsproces, d.w.z. het hardingsproces. Om de verwerkbaarheid en andere eigenschappen van het beton te beïnvloeden, worden betonadditieven en betonmengsels aan het mengsel toegevoegd. Het meeste water is chemisch gebonden. Het mengsel mag daarom pas volledig worden gedroogd nadat het is uitgehard.
Vers beton kan worden gezien als een tweecomponenten systeem bestaande uit vloeibare cementpasta en vast aggregaat. Cementpasta hardt uit tot cementsteen. Dit vormt de matrix die het aggregaat omgeeft.
Tegenwoordig wordt beton voornamelijk gebruikt als composietmateriaal in combinatie met trekwapening. De verbinding met wapeningsstaal of voorspanstaal resulteert in gewapend beton of voorgespannen beton. Recentere ontwikkelingen zijn vezelbeton met toevoeging van staal, kunststof of glasvezels, evenals textielbeton met breisels gemaakt van alkalibestendig AR-glas of koolstofvezels. Innovatie wordt steeds belangrijker, ook in de techniek.
Basiseigenschappen en toepassingen
Normaal beton heeft doorgaans een druksterkte van minimaal 20 Newton per vierkante millimeter (N / mm²). Beton met een lagere sterkte wordt gebruikt voor de productie van verblindende lagen, opvullingen, maar ook voor tuinieren en landschapsarchitectuur. Hoogwaardig beton bereikt sterktes van meer dan 150 N / mm².
Ongewapend beton kan daarentegen alleen lage trekspanningen opnemen zonder te scheuren, aangezien de treksterkte slechts ongeveer een tiende van de druksterkte bedraagt. Trekspanningen worden daarom meestal opgevangen door ingezette staven of matten van wapeningsstaal, die een treksterkte hebben van meer dan 400 N / mm². Deze combinatie is om verschillende redenen gunstig gebleken:
- Beton en staal hebben een vergelijkbare thermische uitzettingscoëfficiënt, zodat er geen temperatuurgerelateerde spanningen optreden in het composietmateriaal,
- de basische pH-waarde van het beton voorkomt corrosie van het staal,
- Bij brand voorkomt beton het snelle temperatuurgerelateerde sterkteverlies van onbeschermd staal.
Typische toepassingsgebieden voor gewapend beton:
- Funderingen, (kelder) wanden, plafonds, kolommen en ringankers in de algemene bouwconstructie,
- Frameconstructie draagconstructies van hoogbouw en commerciële gebouwen,
- Transportconstructies zoals tunnels, bruggen en keerwanden, waarbij de afstand goed moet worden berekend.
Ongewapend beton wordt gebruikt voor zware muren, gebogen zwaartekrachtdammen en andere compacte, massieve componenten die voornamelijk onder druk staan. Grotere trekspanningen moeten ofwel constructief worden vermeden of een materiaalbreuk mag geen risico vormen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij kleinere prefab-elementen zoals blokken voor metselwerk of (uitgewassen beton) platen in de tuinbouw. Vanwege de lage kosten, elke vormbaarheid en een relatief hoge dichtheid van ongeveer 2400 kg / m³, wordt beton ook gebruikt voor contragewichten op kranen en voor golfbrekers. Daarnaast zijn enkele Franse wegen als de Route Napoleon en de Route du Soleil voorzien van betonplaten.
Het is belangrijk om de krimp van het componentvolume op te merken als het uitdroogt of als gevolg van chemische processen. De mate van krimp is afhankelijk van de samenstelling van het uitgangsmateriaal. Een zekere mate van kruip treedt op in alle belaste componenten en beschrijft de toenemende vervorming onder belasting in de loop van de tijd.
Onderscheidende kenmerken
Beton kan worden onderscheiden op basis van verschillende kenmerken. Differentiaties zijn gebruikelijk volgens:
- de droge bulkdichtheid in lichtgewicht beton, normaal beton en zwaar beton,
- de sterkte, waarbij de druksterkte de belangrijkste rol speelt,
- de plaats van fabricage in bouwplaats of stortklaar beton,
- het beoogde gebruik in bijvoorbeeld waterdicht beton, onderwaterbeton,
- de consistentie in klassen van stijf tot (zeer) vloeibaar,
- het type verdichting in trilbeton, stampbeton, gewalst beton, vloeiend beton, gestort beton, spuitbeton, …
- het type toeslagmateriaal in zandbeton, grindbeton, grindbeton, …
- De uithardingstoestand in het verse beton dat nog kan worden verwerkt, het groene beton dat al is gelegd en verdicht, het jonge beton dat al is begonnen uit te harden en tenslotte het uitgeharde geharde beton,
- de eisen voor kwaliteitsborging in receptbeton (productieklasse R volgens ÖNORM 4200 of klasse B I volgens DIN 1045) en beton volgens een geschiktheidstest (productieklasse E of klasse B II volgens DIN).
Net als beton is mortel of specie een mengsel van bindmiddel, toeslagstof en additieven of additieven. Het verschil zit in de grootte van het toeslagmateriaal, dat in het geval van mortel niet meer dan 4 mm in diameter mag zijn. Er is een overlap met spuitpleister en metselmortel, die in speciale gevallen een maximale korrelgrootte van 16 mm kan bevatten, evenals met dekvloer, die meestal wordt gemengd met een korrelgrootte van 8 mm.
Ook wordt de term ‘mortel’ wel gebruikt voor reparatie- of restauratiemiddelen voor het herstellen van natuursteen, beelden en monumenten.